แสดงธรรมพิธีไหว้ครู ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓

ธรรมะหลวงปู่พุทธะอิสระ

เจริญธรรม เจริญสุข ท่านผู้มีกตัญญูทั้งหลาย

ชาวตะวันออกโดยเฉพาะแผ่นดินสยามได้รับการสอนจากบรรพบุรุษ ต้องแสดงกตัญญูต่อ
ท่านผู้มีคุณ

ศาสตร์และศิลป์ ทั้งหลายมีครู วิชาช่าง ประกอบทำยา  ช่างแกะ ช่างไม้ ช่างปูน
แม้กระทั่งอาชีพทนาย ค้าขาย เป็นศาสตร์ ที่มีวิญญาณ  นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์

ภูมิปัญญาของอายุรเวท มีครูบาอาจารย์ ถ่ายทอดมาตั้งแต่ 2000 กว่าปี

ศาสตร์และศิลป์ ที่เรียกว่า อายุรเวท เมื่อเราเชื่อกันว่า พืชทุกชนิดมียา มีฤทธิ์
เราเชื่อกันต่อๆมาว่า ท่านเหล่านี้สืบทอดความรู้กันต่อๆ มา
ในอายุรเวท  ยาทุกชนิดมีวิญญาณ ทั้งมีประโยชน์ และโทษ มีผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาทั้งหมด

สรุปว่า ศาสตร์และศิลป์ทุกชนิดมีครูบาอาจารย์  ทุกปี เราจะระลึกถึงคุณครู
ถือเป็นการแสดงความกตัญญู และเป็นกำลังใจว่า ศาสตร์และศิลป์มีที่มา
มีประสิทธิภาพ เกิดประสิทธิผล
ครูบาอาจารย์เหล่านั้นจะอวยพรชัยให้สำเร็จประโยชน์ 
เกิดประโยชน์สูงสุด ปราศจากโทษในการใช้ศาสตร์และศิลป์

เอ้า ครูใหญ่มาแล้ว ใครพยุงที (คุณย่าเดินเข้าศาลา)

เราเชื่อกันต่อมาว่า ความเจริญ ทำ คิด พูด จะสำเร็จประโยชน์
สำหรับหลวงปู่แล้ว การไหว้ครูคือการระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ บิดา มารดา เทวดา
รุกขเทวดา เพราะท่านเหล่านี้มีคุณต่อพวกเราทั้งสิ้น

13.15 น.    29.05.53 หลวงปู่ให้โอวาท

1. อ่อนน้อมถ่อมตัว
2. ขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน  เราสมัครใจที่จะเป็นทุกข์ ไม่ใช่จำใจทุกข์  วางได้ทุกขณะ  วาง  ว่าง  ดับ  เย็น
        คนที่จะเรียนสรรพวิทยาทั้งปวง สายรุ่งเรืองปัญญา  ต้องรู้จักทุกข์อย่างสมัครใจทุกข์
        เราจะได้ไม่ต้องแบกทุกข์  วางทุกข์ได้  นอน  นั่ง กิน เพราะเราสมัครใจเป็นทุกข์

ทุกข์อันนั้นต้องมีเป้าหมาย  สูงส่ง แลกได้แลกเสียว่า แม้เราทุกข์แต่คนอื่นได้

จำใจทุกข์ ไม่รู้จักหาทางออก วางไม่ได้ เพราะไม่มีสติปัญญา ปลดเปลื้องภาระกรรมออกไป
เพียรสูงสุด คือเพียรที่จะสมัครใจเป็นทุกข์ 
เรียนรู้ศึกษาทุกข์
หาหนทางดับทุกข์ให้ได้

3. ต้องเป็นผู้ซื่อตรงทั้งต่อตนเองและคนรอบข้าง  พูด ทำ คิด เรื่องเดียวกัน
ลูกศิษย์พระพุทธะต้องซื่อตรง
และเป็นที่พึ่งของคนอื่นด้วย จึงจะได้ชื่อว่า เป็นศิษย์พระพุทธะ

4. มีน้ำใจให้แก่ตน และคนรอบข้างเสมอๆ  แบกทุกข์ เรียกว่า ไม่มีน้ำใจให้กับตัวเอง
เมื่อตัวเองยังทำร้ายตัวเองแล้ว จะรักษาประโยชน์กับคนอื่น และแก่คนอื่นได้อย่างไร

นี่คือ 4 ข้อที่ลูกศิษย์ต้องทำ ต้องฝึกหัด อบรม สั่งสมให้เจริญ
เสพ สวด สั่งสอน ให้ลูกศิษย์เป็นผู้วิเศษ  แม้จะต้องป่นกระดูกศิษย์เป็นแป้ง  ครูก็ทำ
สรรพวิทยาทั้งปวงที่มีอยู่ในไขกระดูกของครู หน้าที่ของครูต้องถ่ายทอด

ท้ายนี้ขอให้ลูกหลานทุกคนกล่าวคำบูชาครูในบทมาลาบูชาครู..

...................................................................................................
ความทุกข์ของครูที่อยู่ในใจ เมื่อเอกลักษณ์ สัญลักษณ์ของชาติ กำลังถูกทำลาย
ครูคนนี้ขอบอกกับศิษย์ทั้งหมด.................T_T
จงบอกกับเค้าว่า  อย่าเลยเพื่อนหยุดเถิด น้อง อย่ากล่าวถ้วยคำชั่วช้าเหล่านั้น  .........
ถ้าไม่หยุด ก้านคอแม่มันเลย
ถือว่าเหนี่ยวแล้ว กำลังเจริญกรรมฐาน

อยู่อย่างมีคุณธรรม ทำคุณประโยชน์  แล้วผู้คนทั้งหลายจะเห็นคุณค่า

เรียนรู้ตัวเอง   ศึกษาวิชา   ลุถึงปัญญา   นำพาชีวิต
เรียนรู้ตัวเอง   ศึกษาวิชา   ลุถึงปัญญา   นำพาชีวิต
เรียนรู้ตัวเอง   ศึกษาวิชา   ลุถึงปัญญา   นำพาชีวิตเปล่งสาธุการ พร้อมกัน 3 ครั้ง

หลังจากนั้นหลวงปู่เสี่ยงทาย อธิษฐานจิต ได้ เลข 1  คือ เจิมหน้าผากศิษย์ทุกคนประมาณ 2000 กว่าคน (นับจำนวนขันครู)

เริ่ม 14.15 น. เสร็จประมาณ 18.45 น.  หลังจากนั้น หลวงปู่ให้ไปร่วมหล่อพระหน้าโรงเจ ส่วนพระศอ กับ พระอังสะ และหล่อหลวงพ่อผาสุกปิดตาเนื้อสัมฤทธิ์

ขอบคุณ คุณบุษบงค์ ผู้เอื้ออารี ผู้บันทึก